[stone orpine, reflexed stonecrop (EN)]

Dit doorlevend, winterhard en inheems rotsplantje komt van nature voor op zanderige en stenige ondergronden. In Vlaanderen en Nederland zijn deze habitat-types schaars. Je vindt wilde tripmadam dus eerder terug in de stenige biotopen van Wallonië. In Vlaanderen en Nederland lijkt de soort zich te beperken tot stenige rivieroevers en dijken.

Tripmadam is een typisch vetplantje voor zeer schrale bodems. Hij groeit het liefst in zeer extreme omstandigheden waar hij weinig concurrentie heeft van andere planten. Hij kan zeer goed tegen droogte en hoge temperaturen deert hem niet. Zelfs zonder echte bodem groeit de plant wonderwel. Hierdoor is dit een veelgebruikte soort op groendaken en om stenige muurtjes te bekleden, maar ook in bloembakken en tussen stapstenen is het een mooie bodembedekker.

De uitlopers van de tripmadam groeien tot maximaal 10 cm hoog. De bloemstengels met gele bloemen kunnen zo'n 30 cm hoog worden. De felgele bloemen verschijnen in de vroege zomer en zijn een goede voedselbron van tal van insecten.

De kleine blaadjes kunnen zowel rauw als gekookt gegeten worden. Je kan ze toevoegen aan salades, verwerken als spinazie of soep van maken. Het dikkere blad zorgt voor een aangename 'bite'.

Planten in pot (P9) zijn gans het jaar leverbaar, zolang de voorraad strekt.