[pepino dulce; appelmeloen – melon pear (EN)]
De meloenpeer behoort net zoals de tomaat tot de nachtschadefamilie. Hij komt oorspronkelijk uit het Andesgebergte en was al gekend door de Indianen. Het is sinds lange tijd een cultuurplant in Colombia, Ecuador en Peru en wordt ook in Nieuw-Zeeland geteeld.
De doorlevende, niet winterharde meloenpeer groeit tot 90 centimeter hoog en breed vertakkend. De planten kunnen zowel als overblijvende kuipplant of als éénjarige in de moestuin geteeld worden. Wij verkiezen de éénjarige teelt, buiten en in volle grond. Meloenpeer is struikvormend maar kan net zoals tomaten opgebonden en gediefd worden. Het lijkt erop dat opgebonden en gediefde planten beter vrucht zetten en dat de vruchten groter en makkelijker rijp worden.
Meloenperen groeien op elke grondsoort zeer krachtig, een zonnige plek bevordert het rijpingsproces van de vruchten. De vruchten zijn groot en sappig en smaken net als meloen. Vlak voor de eerste vorst dienen alle vruchten geoogst te worden. Deze kunnen na de oogst nog verder narijpen tot oranje geel met paarse strepen. De vruchten zijn op hun lekkerst wanneer ze beginnen te geuren naar meloen. Het narijpingsproces en de bewaring kan tot diep in de winter (februari) duren.
Meloenperen worden best niet gezaaid, vele zaailingen dragen enkel bittere vruchten.
VARIANTEN:
MELOENPEER 'Zoetewei'
Deze planten zijn afkomstig van een moederplant die zeer zoete vruchten geeft.
MELOENPEER 'Paars'
Vrucht met paarse schil.
Planten in pot zijn het ganse jaar leverbaar, zolang de voorraad strekt.
RECEPTEN: