Afdrukken

Helianthus tuberosus combo[topinamboer; knolzonnebloem; Jeruzalem artisjok – Jeruzalem artichoke (EN)]

Van oorsprong groeit de aardpeer in Noord-Amerika. Hij is voor het eerst beschreven door de Franse ontdekkingsreiziger Samuel de Champlain in 1605, die hem aantrof bij de Huron-indianen. Sindsdien is de knol vooral in Frankrijk zeer populair.

Helianthus tuberosus 2Dit winterharde knolgewas is familie van de zonnebloem. De op mini-zonnebloem lijkende bloemen komen laat in het najaar tevoorschijn. In de winter sterven de bovengrondse delen van de plant volledig af. Na de winter maken de knollen nieuwe scheuten en ontstaat er dus een nieuwe plant uit elke knol. Door deze manier van vegetatieve vermeerdering en doordat de plant winterhard is wordt aardpeer vaak gezien als woekeraar. Door enkele teelttips in acht te nemen kan aardpeer echter verantwoord geteeld worden. De aardpeer stelt weinig eisen aan zijn standplaats. In het wild wordt hij voornamelijk gevonden op natte, zeer voedselrijke grond bijvoorbeeld in oeverruigten en in bermen.

De pootknollen worden in het voorjaar (maart-april) gepoot op een afstand van ca. 75 cm. Bedenk wel even waar je ze wil, de plant kan makkelijk tot 3 meter hoog worden. Planten in pot kunnen heel het jaar geplant worden. Oogsten doe je wanneer het loof is afgestorven (november – februari). Probeer alle knollen op te graven, zo heb je het jaar erop amper spontaan uitschietende aardperen. Sporadisch zal er nog wel eens een aardpeer boven komen, als je ze enkele malen uittrekt of afhakt geven ze zich snel gewonnen. De geoogste aardperen blijven vers door ze in te kuilen of af te dekken met aarde.

Helianthus tuberosus 1De knol kan zowel rauw, gekookt of gebakken gegeten worden en smaakt licht zoet en nootachtig. Aardperen bevatten inuline. Inuline en zijn afbraakproducten fructo-oligosachariden worden als zoetstof gebruikt bij suikervrije diëten voor onder andere diabetici, aangezien ze de suikerspiegel niet beïnvloeden.

 

 

 

 

 

VARIANTEN:

jerusalemartichoke

 

AARDPEER ‘Wit’

De traditioneel gekende aardpeer, wit van schil en grillig van vorm.

 

 

 

 

Helianthus tuberosus 3

 

AARDPEER ‘Fleuron d’Anjou’

Een culinair zeer gewaardeerd ras met dikke, mooie ronde knollen, rood van schil en een hoge opbrengst per plant. Rauw is deze aardpeer vrij sterk van smaak. Een dominante ‘aardpeer’ smaak verdoezeld zijn licht zoete iets nootachtige toets. Gebakken was deze aardpeer de betere uit de test. Dan had deze eerder een fijne, subtiele aardpeersmaak met een lekkere nootachtige, licht zoete toets.

 

gigant

 

AARDPEER ‘Gigant’

Een ras met witte schil, hoge opbrengst en grote, redelijk gave knollen. Rauw heeft deze aardpeer een heel fijne smaak, neigt naar kastanje. Weinig zoet en geen overheersende ‘aardpeer’ smaak. Kort gebakken komt er echter een sterke ‘aardpeer’ smaak tevoorschijn. De fijne kastanje smaak verdwijnt dan. Een top aardpeer om rauw te gebruiken.

 

Helianthus strumosus 4

 

AARDPEER 'Dwarf'

Zeer leuke, laagblijvende selectie. De planten worden slechts 60 cm hoog waardoor ze ook in kleine tuinen of in pot gekweekt kunnen worden. De rode knollen hebben wit vruchtvlees en zijn goed van smaak. De knollen worden opvallend dicht bij de plant gevormd waardoor ze makkelijk te oogsten zijn. Doordat ze zeer makkelijk te oogsten zijn is deze selectie ook minder woekerend.

 

Helianthus tuberosus 5

 

AARDPEER 'Dwarf Sunray'

Er eerder laagblijvende selectie van maximaal 1,8m hoog. Deze variant bloemt zeer vroeg en uitbundig, al vanaf half juli. Hierdoor is deze aardpeer een kleurrijke aanwinst voor je tuin. De knollen vormen zich vrij dicht bij de plant en zijn dus makkelijk oogstbaar. Ook opvallend is dat de planten al in de eerste helft van oktober afrijpen. Je kan dus vroeg in het najaar mooie knollen oogsten.

 

 

Pootgoed leverbaar vanaf december tot april. Planten in pot (P9) zijn het ganse jaar leverbaar.

€1.00
AARDPEER:

POT:



 

RECEPTEN: